Βοηθήστε την ανάπτυξη του ιστότοπου, μοιράζοντας το άρθρο με φίλους!
Νιόκαστρο είναι ένα τεράστιο φρούριο που δεσπόζει πάνω από ένα μικρό λιμάνι της πόλης Πύλος βρίσκεται στα νοτιοδυτικά της Πελοποννήσου. Το κάστρο ήταν ένα από τα δύο ιστορικά φρούρια που υπερασπίζονταν την πρόσβαση Κόλπος της Πύλου (περισσότερο γνωστός ως κόλπος του Ναβαρίνου).
Νέο Κάστρο
Το όνομα Νιόκαστρο κυριολεκτικά σημαίνει Νέο Κάστρο. Το συγκρότημα κατασκευάστηκε 1573όταν η Πελοπόννησος βρισκόταν ήδη στα χέρια των Οθωμανών. Ερείπια του παλαιότερου φράγκικου κάστρου Ναβαρίνο με XIII αιώνα σώζεται σε ένα λόφο στην απέναντι πλευρά του κόλπου.
Η ώθηση για την έναρξη της κατασκευής ήταν η ήττα των τουρκικών δυνάμεων τη μάχη του Λεπάντο. Μέχρι τώρα, οι Οθωμανοί με υπερβολική αυτοπεποίθηση ένιωθαν την ανάγκη για ισχυρότερη προστασία ενός από τους σημαντικότερους θαλάσσιους εμπορικούς δρόμους που συνέδεε τη Δύση με την Ανατολή.
Το φρούριο χωρίστηκε σε δύο μέρη και προσαρμόστηκε για αποτελεσματική άμυνα κατά του πυροβολικού. Το μεγαλύτερο μέρος της περιοχής καταλάμβανε μια οχυρή πόλη, στο κέντρο της οποίας είχε ανεγερθεί μεταξύ άλλων, στρατώνες και ένα τζαμί.
Στο βορειοανατολικό τμήμα υπήρχε ένα μικρό εξαγωνικό κάστρο που χωριζόταν με τείχος από το εσωτερικό, που σήμερα ονομάζεται ακρόπολη. Αυτό το είδος φρουρίου σε ένα φρούριο έχει πέντε προμαχώνες που μπορούν να χωρέσουν έως και εξήντα όπλα.
Πόλεμος ανεξαρτησίας
Για πρώτη φορά το φρούριο ανακαταλήφθηκε από τα χέρια των Τούρκων v 1686. Αυτό έγινε από τους στρατούς της Δημοκρατίας της Βενετίας, με διοικητή τον Δόγη Φραντσέσκο Μοροζίνι. Πελοπόννησος (τότε γνωστή ως Πελοπόννησος) παρέμεινε στα χέρια τους μέχρι 1715.
Το φρούριο άλλαξε ξανά τη διαχείρισή του κατά τη διάρκεια του Ρωσοτουρκικού πολέμου 1770. Σε αυτή την περίπτωση, όμως, οι Οθωμανοί απωθήθηκαν για λίγους μόνο μήνες.
Εκδιώχθηκαν από το φρούριο για τρίτη φορά κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης. Οι ελληνικές δυνάμεις ξεκίνησαν την πολιορκία του κάστρου το πρώτο τέταρτο 1821. Οι προμήθειες τροφίμων των υπερασπιστών άρχισαν γρήγορα να συρρικνώνονται και τον Αύγουστο αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Αρχικά τους διαβεβαίωσαν ότι θα καταφέρουν να πλεύσουν με ασφάλεια στην Αίγυπτο. Τελικά, αφού άνοιξαν τις πύλες, δολοφονήθηκαν 3000 άτομα, και μόνο πάνω από εκατό κατάφεραν να ξεφύγουν από τους επιτιθέμενούς τους, που είχαν πόθο για εκδίκηση.
Μάχη του Ναβαρίνου
ΣΕ 1825 Το Κάστρο του Νιοκάστρου έπεσε ξανά στα χέρια μουσουλμάνων. Λεηλατώντας την Πελοπόννησο, οι αιγυπτιοτουρκικές δυνάμεις με επικεφαλής Ιμπραήμ Πασάς δεν μπορούσαν να αφήσουν μια τέτοια στρατηγικά τοποθετημένη εγκατάσταση σε ελληνικά χέρια.
Ευτυχώς, οι Έλληνες υποστηρίχθηκαν από τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές δυνάμεις: Γαλλία, Μεγάλη Βρετανία και Ρωσία. Μπήκε η μοίρα που έστειλαν 20 Οκτωβρίου 1827 στον κόλπο του Ναβαρίνου, όπου βρισκόταν ο αιγυπτιοτουρκικός στόλος. Το καθήκον της αποστολής ήταν να βοηθήσει τους Έλληνες παραμένοντας ουδέτεροι απέναντι στον μουσουλμανικό στρατό.
Στην αρχή όλα πήγαιναν σύμφωνα με το σχέδιο. Μέχρι που οι Οθωμανοί πυροβόλησαν ένα σκάφος που μετέφερε μια βρετανική αντιπροσωπεία και δύο βρετανικά πλοία. Ξέσπασε μάχη, που πιστεύεται ότι ήταν η τελευταία μεγάλη μάχη που δόθηκε από ιστιοφόρα, στην οποία οι τουρκοαιγυπτιακές δυνάμεις υπέστησαν συντριπτική ήττα.
Βραχυπρόθεσμα, αυτή η σύγκρουση οδήγησε στην κατάληψη του Κάστρου του Νιοκάστρου μια για πάντα από τους Έλληνες και μακροπρόθεσμα στην ανεξαρτησία τους.
Αξιοθέατα και πρακτικές πληροφορίες
Το Κάστρο του Νιόκαστρου έχει διατεθεί για περιήγηση στα αξιοθέατα. Ωστόσο, δεν έχουν διασωθεί πολλά από τα αρχικά του κτίρια - Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το εσωτερικό μοιάζει με ένα τεράστιο πάρκο που περιβάλλεται από τοίχους, με μεμονωμένα κτίρια (συμπεριλαμβανομένης μιας εκκλησίας) στη μέση.
Αυτό είναι το αποτέλεσμα της απόφασης του ζ 1830 για την ίδρυση νέας πόλης έξω από τα τείχη του φρουρίου που οδήγησε στην εγκατάλειψή του. Το μόνο που χρησιμοποιήθηκε βρέθηκε για την ακρόπολη που χρησίμευε ως φυλακή.
Οχυρώσεις (τείχη, πύλες, προμαχώνες), ακρόπολη (εξάγωνο κάστρο), αρκετά μεμονωμένα κτίρια και Εκκλησία της Μεταμόρφωσης. Αυτός ο ναός ήταν αρχικά τζαμί, στα χρόνια της Ενετοκρατίας καθολική εκκλησία και αφού η Ελλάδα ανέκτησε την ανεξαρτησία της και μετά την αναστήλωση, εξυπηρετεί την ελληνική εκκλησία. Το πιο χαρακτηριστικό γνώρισμα του κτιρίου είναι η τοξωτή στοά του.
Στο φρούριο έχουν προετοιμαστεί αρκετές εκθέσεις. Κατά τη γνώμη μας, το πιο ενδιαφέρον είναι το αρχαιολογικό μουσείο της Πύλου που βρίσκεται σε μια επιμήκη αίθουσα. Στη συλλογή του θα δούμε μεταξύ άλλων πιάτα, βάζα, κοσμήματα, επιτύμβια αντικείμενα και ένα ασυνήθιστο κράνος από χαυλιόδοντες κάπρου.
Μια άλλη έκθεση επικεντρώνεται σε αντικείμενα που βρέθηκαν στα νερά που περιβάλλουν την Πελοπόννησο. Μπορεί να μην είναι από τα μεγαλύτερα, αλλά ασχολείται με ελάχιστα γνωστά θέματα.
Αξίζει τον προγραμματισμό μέχρι 90 λεπτά. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης, θα μπορέσουμε να σκαρφαλώσουμε κάποια τμήματα των τειχών ή των προμαχώνων, από τα οποία υπάρχει ευχάριστη θέα στη γύρω περιοχή.
Μπορείτε να ελέγξετε τις τιμές των εισιτηρίων και τις ημέρες και ώρες εισόδου στην επίσημη ιστοσελίδα του Ελληνικού Υπουργείου Πολιτισμού.
Οδηγώ
Διατίθεται δωρεάν χώρος στάθμευσης ακριβώς στην είσοδο του κάστρου. Οι συντεταγμένες του είναι: 36.912866, 21.692086.
