Ο Karol Józef Wojtyła γεννήθηκε στις 18 Μαΐου 1920 στο Wadowice. Αυτή η μικρή πόλη, που βρίσκεται κοντά στην Κρακοβία, έχει γίνει, για πάντα, ένα από τα πιο σημαντικά μέρη για τον μελλοντικό Πάπα. Ως ενήλικος αξιωματούχος της εκκλησίας, ανέφερε πολλές φορές, επίσης κατά τη διάρκεια των προσκυνημάτων του στην Πολωνία, ότι από εδώ ξεκίνησαν όλα….
Ενα μικρό αγόρι
Ως πολύ μικρό αγόρι, ο Τσαρλς συχνά πάλευε με την αίσθηση της απώλειας. Αποχαιρέτησε τη μικρότερη αδερφή του Όλγα, η οποία πέθανε λίγο μετά τη γέννηση. Τα επόμενα χρόνια, έθαψε επίσης την αγαπημένη του μητέρα Emilia Nee Kaczorowska. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, ένα άλλο, εξαιρετικά θλιβερό γεγονός έλαβε χώρα στη ζωή της οικογένειας Wojtyła. Ο μονάκριβος αδερφός του, ο Έντμουντ, ο οποίος ήταν 14 χρόνια μεγαλύτερός του, πέθανε απροσδόκητα από οστρακιά, την οποία προσβλήθηκε από έναν άρρωστο ασθενή, καθώς εργαζόταν ως γιατρός σε ένα νοσοκομείο.
Η φροντίδα του πατέρα
Αν και ο Κάρολος μπορούσε να βασιστεί μόνο στην προστασία του πατέρα του, η ζωή του ήταν γεμάτη φροντίδα και αγάπη. Ήταν ο πατέρας που φρόντιζε για την ηθική και πνευματική ανάπτυξη του μικρού γιου. Μετά το θάνατο της μαμάς, αμέσως μετά την κηδεία της, ο μπαμπάς πήγε τα αγόρια στο Marian Sanctuary στην Kalwaria Zebrzydowska και τα εμπιστεύτηκε στην προστασία της Marian. Η συγκεκριμένη πτυχή διείσδυσε στην καρδιά του Πάπα, γιατί αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη Μαρία ως μητέρα και προστάτιδα του. Επίσης, κατά τη διάρκεια της ποντίφικας του, ζητούσε συχνά τις χάρες και τη μεσολάβησή της. Ως νεαρό αγόρι, υπηρέτησε πρόθυμα ως αγόρι του βωμού.
Η παιδική ηλικία είναι επίσης μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδος στη ζωή κάθε παιδιού. Ο πολύ μικρός Karol, αν και εξαιρετικά έμπειρος από τη μοίρα και μεγαλωμένος σε μια πολύ σεμνή οικογένεια, διαμόρφωσε ήδη τον άψογο χαρακτήρα του. Όχι μόνο ήταν πολύ ευαίσθητος στη μυθοπλασία, αλλά ανέπτυξε και πάθος για το ποδόσφαιρο. Από μικρός έπαιζε ποδόσφαιρο με τα αγόρια, υπερασπιζόμενος συχνά το τέρμα. Αξίζει επίσης να τονιστεί ότι λίγο πριν τον πόλεμο έκανε τις πρώτες του φιλίες με διάφορα παιδιά, μεταξύ των οποίων και με εβραϊκής καταγωγής. Αυτές οι πρώτες επιρροές τον οδήγησαν να μιλήσει για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και ισότητα μέχρι το τέλος της θητείας του. Αγωνίστηκε για την ειρήνη στον κόσμο, ανεξάρτητα από το πού ζούσε και όποια και αν ήταν η πίστη του.